سكوت ، انتظار، غروب!
سكوت كه مي كني
در غروب فريباي بهاريه هاي انتظار
سراپا گوش مي شوي
كه در دور دست ها شايد
پرنده اي سكوت دشت را بشكند
تا بر يال نسيم
يادگاري هاي خود را حك كني
*
سكوت كه مي كني
در غروب دم كرده ي تابستان
جيرجيرك ها مي آوازند
و زنجره ها زير نور فانوس
به رقص و پايكوبي مي ايستند
*
سكوت كه مي كني
در غروب حُزن انگيز پاييز
درختان ايستاده مي ميرند
و برگ هاي زرد
به پابوسي زمين مي روند
*
سكوت كه مي كني
در غروب سوزناك زمستان
پشنگ برف هاي رقصان
بر شانه هاي خسته ات مي نشينند
و اندوه بي كران سينه ات را
هو مي كشي
به نظاره اش مي نشيني
تاهمچون مِه ناپديد شود
سكوت!
انتظار!
غروب!
ابديتي ست
كه آينه ها را
توان انعكاس اش نيست!
برای دیدن نظرات بیشتر این پست روی شماره صفحه مورد نظر در زیر کلیک کنید:
شما نیز نظری برای این مطلب ارسال نمایید:
آمار مطالب
کل مطالب : 293
آمار کاربران
آمار بازدید
بخش نظرات برای پاسخ به سوالات و یا اظهار نظرات و حمایت های شما در مورد مطلب جاری است.
پس به همین دلیل ازتون ممنون میشیم که سوالات غیرمرتبط با این مطلب را در انجمن های سایت مطرح کنید . در بخش نظرات فقط سوالات مرتبط با مطلب پاسخ داده خواهد شد .